The COVID-19 pandemic rapidly led to changes in the mode of teaching, learning and assessments in most tertiary institutions worldwide. Notably, non-invigilated summative assessments became predominant. These changes heightened anxiety and depression, especially among individuals with less resilient coping mechanism. We explored the perceptions and experiences of mental health difficulties of students in tertiary education regarding non-invigilated alternative assessments in comparison to invigilated assessments. A pragmatic, mixed method cross sectional design was conducted online via Qualtrics. Thematic analysis of text was (...) carried out using NVivo 12. In the quantitative analysis, univariable and multivariable ordinal logistic models were used to examine the potential factors for preference among students in higher education. A total of 380 Nursing and Social Science students responded to the survey. Approximately 77% of students perceived non-invigilated assessments to be less stressful compared to invigilated exams. Age, course of study, stage of studies, and number of units enrolled per semester were identified as significant drivers for students’ perceived preference for non-invigilated assessments. There was an inverse relationship between the perception of stress associated with invigilated exams and the age of students. For instance, students aged between 18-24 were 5 times more likely to prefer non-invigilated exams compared to those aged 55 or more. Comparatively, students in early stages of studies had higher preference for non-invigilated assessments. However, there was a preference reversal for students enrolled in 2 or less units per semester. Social sciences students were two times more likely to prefer non-invigilated examinations to invigilated examinations compared to nursing students. The findings reinforce the use of alternative assessments in higher education as a mitigating agency to lessen the mental health burden of tertiary students in post COVID-19 era. (shrink)

Keine ausführliche Beschreibung für "Die Geistige Mitte" verfügbar.

This article aims to examine Pierre Charron’s conception of solitude, a task which is complicated by the fact that this conception underwent several changes between the two editions of De la sagesse. Unlike the 1601 edition, the 1604 edition includes passages on the importance of the social dimension of the good life, which may look like an exhortation to actively participate in social life in order to acquire civil prudence. In order to clarify the Charronian position on this issue, I (...) undertake a comparative analysis of the two editions of De la Sagesse, as well as an enquiry into the letters sent to a Doctor of the Sorbonne and to Gabriel Michel de La Rochemaillet, in which Charron deepens his reflections on solitude. I will show that Charron describes solitude not only as a physical separation from a civil context, but also as an emotional autonomy which can be reached everywhere. Charron’s perspective on solitude is also the result of his reading of previous philosophers, such as Seneca, Aristotle and Michel de Montaigne, as well as an analysis of Renaissance discussions of the active and contemplative lives. (shrink)

En Afrique subsaharienne, les naissances gémellaires sont entourées de nombreuses perceptions et de diverses pratiques culturelles. La présente étude qui fait suite à des travaux (quantitatifs) en lien avec le taux d’accouchement gémellaire ainsi que la surmortalité des enfants jumeaux s’intéresse aux perceptions, connaissances et attitudes des Subsahariens concernant les naissances gémellaires. Elle analyse des entretiens qualitatifs recueillis au Burkina Faso et au Sénégal auprès de jumeaux, de parents de jumeaux et d’acteurs associatifs, médicaux et religieux (94 entretiens). Les principaux (...) résultats indiquent que le jumeau subsaharien demeure un être « extraordinaire », au carrefour de plusieurs mondes culturels ; ils indiquent aussi qu’il est moins craint et moins menacé de nos jours, mais peut-être plus exposé qu’autrefois par une mendicité chronique des mères. (shrink)

Esta entrevista retoma la experiencia de enseñanza de la profesora María Luisa Roel en función de la producción literaria de España. El objetivo es interiorizar sobre cómo esta se ha transferido en el ámbito de educación universitaria. A partir de la trayectoria de la docente, se brinda un panorama de cómo los estudiantes de la carrera profesional de Literatura acatan el conocimiento y la lectura de autores españoles, como Miguel de Cervantes. De igual forma, se mencionan dos momentos históricos (...) en los que se vería la presencia o la ausencia de esta producción: en la Literatura del Virreinato y la creación literaria contemporánea. (shrink)

Osnovna su pitanja ovog teksta sljedeća: Koliko je filozofija prakse sama podlegla okvirima u kojima je misaono djelovala? Suprotstavljajući se snažnoj hijerarhiji politike, je li i sama posezala za prokušanim metodama hijerarhijske samoodrživosti? Koliko je njezin poziv na revoluciju bio tek odjekom vremena revolucija? Koliko je insistiranje na pojmu revolucije stvaralo novu nesretnu svijest generacija njihovih studenata, spremnih na promjene, a zaustavljenih na razini revolucionarnih interpretacija teorija svojih profesora? Konačno, koliko je u pravu McLuhan kad zamjera Marxu da nije (...) vidio promjene koje su se zbivale upravo u njegovo vrijeme, odnosno da je industrijski hardware kreirao okoliš totalne informacije? Tekst istražuje koliko je tehnološki okvir određivao hijerarhičnost, ideologičnost mišljenja i oblik kritike te ideologičnosti.The crucial questions of this text are the following: How much has the praxis philosophy itself succumbed to the frames around its act of reflection, thinking and contemplation? Opposing the strong hierarchy of politics, has it used the well known methods of hierarchical self-preservation? How much was its call for revolution just an echo of times of revolutions? How much did the insisting on the concept of revolution influenced the creation of unhappy consciousness of their student’s generations, ready for changes, and stopped on the level of revolutionary interpretations of their professors’ theories? Finally, how much is McLuhan right when criticising Marx not seeing the changes that were happening right in the time he lived, not seeing that the industrial hardware created the environment of the global information? The text explores how the technological frame determined the hierarchy, ideology of thinking and the form of criticism of this ideology. (shrink)

El libro Patrimonialización de la cultura. Dilemas éticos en torno a la herencia social, su registro, estudio y gestión, publicado por la Editorial Biblos, recopila diversos artículos escritos y publicados por María Laura Gili. La autora es Doctora en Ciencias Naturales por la Universidad Nacional de La Plata, Magister en Ética Aplicada y Profesora en Historia por la Universidad Nacional de Río Cuarto. Acutalmente, se desempeña como docente e investigadora en universidades e instituciones con...

A la lectura de La escritura del duelo de Victoria Eugenia Díaz Facio Lince -psicóloga, magíster en Ciencias Sociales y doctora en Humanidades; profesora e investigadora de la Universidad de Antioquia-, se nos introduce con un epígrafe del escritor español Francisco Umbral.

This study examines the intertextual influence of the courtroom spoken genre with the written genre used by judge’s summing up and lawyers’ closing arguments in Ethiopian Criminal court trial. In doing so, it employs the relational and comparison-expository structuring models. The relational struc- turing is used to give emphasis to the manner in which evidence items bear on particular issues and shows how evidence items are related to each other and to major facts in issues of judge’s summing-up while the (...) comparison-expository structure is to intertextually link the spoken genres of the two opposing lawyers’ views with the Ethiopian criminal law written statutes. The findings of the study suggest that mixed rhetorical strategies, the judge’s relational summing up and the lawyers’ comparison-expository closing arguments, are more effective than a strict narrative strategy in addressing the final judgment of the argumenta- tion. (shrink)

[t. 1.] 1750-1830 -- [t. 2.] 1831-1864 -- [t. 3.] 1865-1895 -- [t. 4., zesz. 1.-2.] 1896-1918.

Una profesora de secundaria narra en tres momentos distintos los sucesos que han marcado su devenir como mujer, madre y enseñante durante la pandemia por COVID-19. En un recorrido que transcurre entre la sorpresa, la incertidumbre y el desencanto, emerge la reflexión de que la escuela ya no es ni será la misma, no solo por la diferencia entre la educación presencial y a distancia, sino porque las vidas de todos y todas se han transformado, porque muchos escolares han (...) dejado la escuela, más de cinco millones de niños, niñas y jóvenes. Afirma con contundencia ¡Este bicho tiene aporofobia! en alusión a la desigualdad social y la afectación a las personas en situación de pobreza. Reflexiona en torno a las distintas respuestas del profesorado y del sistema educativo, haciendo una fuerte crítica a la viabilidad y resultados del modelo “aprende en casa”. De ninguna manera es ajena a los efectos de la pandemia en los planos económico, laboral y educativo, pero se muestra renuente a dar credibilidad y adoptar soluciones que ubican la problemática solo en el plano de la voluntad y esfuerzo personal, sin reconocer que se trata de una crisis sistémica, que abarca a las instituciones sociales en conjunto. La expresión de emociones, vivencias y aprendizajes no esperados ante la ruptura de lo cotidiano, así como la experiencia del confinamiento por más de año y medio, permiten avizorar una nueva subjetividad en los actores de la educación, que deberá ser tomada en cuenta en el eventual regreso a los planteles escolares. (shrink)

Zajęcia prowadzone przez Profesora Pelca niewątpliwie wpisywały się w tak szeroko zarysowaną koncepcję logiki ogólnej. Starał się on być nauczycielem myślenia i dobrej roboty – nie tylko w filozofii, lecz w humanistyce i cel ten osiągał, nie tylko poprzez dobór tematów, wysokie wymagania, różnorodne sposoby sprawdzania wiedzy słuchaczy, lecz także – przez przykład. Wielu rzeczy nie przekazywał przez wykład czy lektury, lecz bezpośrednio kierując wysił- kami podopiecznych – zwłaszcza tymi związanymi z przygotowaniem obligatoryjnych prac rocznych. Pouczający był sam proces (...) – konsultowanie kolejnych etapów prac nad esejem – ale także oczekiwania, np. że praca będzie opatrzona abstraktem i słowami kluczowymi w jednym z języków kongresowych. Profesor Pelc dał się poznać i pozostaje w pamięci jako wybitny naukowiec, twórca współczesnej semiotyki polskiej, organizator i dydaktyk. W tym artykule starałem się pokazać, że zwłaszcza ta ostatnia rola stawia go w jednym rzędzie z przedstawicielami SLW, gdyż wspólna im była troska o wykształcenie kultury logicznej słuchaczy, wierność postulatom jasności i krytycyzmu, preferencja dla logiki w szerokim sensie nieograniczającej się jedynie do logiki formalnej, lecz dziedziny prawdziwie interdyscyplinarnej, obejmującej m.in. elementy epistemologii, psychologii, prakseologii – i pełniącej rolę współczesnego trivium. Na koniec chciałbym wyrazić głębokie przekonanie, że koncepcja logiki ogólnej – szkolnej, pedagogicznej, pragmatycznej – zasługuje, by odkryć ją na nowo, zrekonstruować ją i spisać jej historię, a co ważniejsze – by twórczo ją rozwijać. (shrink)

Artykuł dotyczy kilku aspektów korespondencji Gustawa Waliszewskiego, skierowanej do Juliana Bartoszewicza w latach 1853–1855 i stanowiącej obecnie część Archiwum rodziny Bartoszewiczów z Archiwum Państwowego w Łodzi. Listy, obejmujące 163 karty, scharakteryzowane zostały z kilku perspektyw: a) biograficznej, która daje wgląd w osobowość młodego, ledwie zaczynającego karierę naukową człowieka, marzącego o karierze „narodowego Thierry’ego”; b) genetycznej, która listy traktuje jako materiał dokumentujący proces twórczy nad studiami historycznymi i felietonami dla „Dziennika Warszawskiego”, a także opisuje zmagania debiu­tanta z ograniczeniami cenzuralnymi; c) prasoznawczej (...) – związanej z obszernie eksplorowaną w listach tematyką rozwoju „Dziennika Warszawskiego”, jego rywalizacji z „Gazetą Warszawską” i walki o wpływy pisma na prowincji. Dodat­kowym kontekstem staje się cykl artykułów wspomnieniowych poświęconych Waliszewskiemu autorstwa Juliana Bartoszewicza, które stanowią swoiste dopełnienie niezachowanego bloku listów Bartoszewicza do Waliszewskiego. (shrink)

Artykuł dotyczy zachowanych w Archiwum Państwowym w Łodzi, w zespole 592 Archiwum rodziny Bartoszewiczów, dwóch rękopisów autorstwa Adama Bartoszewicza, seniora rodu: Znakomite niewiasty polskie, a szczególnie znane w dziejach równie jak i na polu literackim oraz Poczet sławnych kobiet polskich a mianowicie uczonych literatek alfabetycznie ułożony przez A.[dama] B.[artoszewicza] 1859 r. [- skorowidz nazwisk]. Ich wspólnym mianownikiem są dzieje polskich kobiet, z naciskiem położonym na twórczość literacką i przekładową do lat siedemdziesiątych XIX wieku. Celem szkicu jest opis zawartości obu (...) jednostek pod kątem sposobu tworzenia przez autora potencjalnego słownika, jego źródeł informacji, kwerend prasowych i kształtu inwentarza. Nie wiadomo, jakie plany wydawnicze wiązały się z brudnopisami, jednak można potraktować je jako ważny materiał źródłowy w historii budowania w wieku XIX wiedzy o piśmiennictwie kobiecym. (shrink)

The present article reviews the Polish-language edition of Gottlob Frege’s scientific correspondence. In the article, I discuss the material hitherto unpublished in Polish in relation to the remainder of Frege’s works. First of all, I inquire into the role and nature of definitions. Then, I consider Frege’s recognition criteria for sameness of thoughts. In the article’s third part, I study letters devoted to the principle of semantic compositionality, while in the fourth part I discuss Frege’s remarks concerning the context principle.

Sigmund Freud i Ludwig Wittgenstein byli Wiedeńczykami. Twórca psychoanalizy spędził w tym mieście całe swoje życie, zmarł jednak na wygnaniu w Londynie. Wittgenstein, jeden z największych filozofów minionego stulecia, większość twórczego życia spędził poza Wiedniem. Osobiście prawdopodobnie ze sobą się nie spotkali, chociaż żyjąc w Wiedniu Wittgenstein na pewno słyszał o freudowskiej metodzie terapii. Stosunek Wittgensteina do Freuda i jego psychoanalizy jest ambiwalentny. Od wielkiego i wielokrotnie wyrażanego podziwu dla twórcy psychoanalizy i rozwiniętej przez niego teorii świadomości, po ostrą krytykę (...) jej samo rozumienia i stosowanej w niej metody. Istotne pytanie, które Wittgenstein zadaje nie tylko Freudowi, ale i jego uczniom, brzmi, czy faktycznie psychoanaliza jest naukową hipotezą o nieświadomości? Zdaniem G. Locka, „Wittgenstein jest «uczniem» Freuda, który zdaje się nie czynić nic jak tylko stawiać zarzuty swojemu mistrzowi". Freud, zdaniem Wittgensteina, twierdzi, że postępuje w sposób naukowy, że jego badania potrafią wyjaśnić ludzkie zachowania. Lecz faktycznie Freud uczynił coś zupełnie innego - stworzył nowy mit. Psychoanaliza, według Wittgensteina, oferuje formę myślenia i mówienia, która jest raczej nową mitologią aniżeli nową nauką. (shrink)

Sigmund Freud i Ludwig Wittgenstein byli Wiedeńczykami. Twórca psychoanalizy spędził w tym mieście całe swoje życie, zmarł jednak na wygnaniu w Londynie. Wittgenstein, jeden z największych filozofów minionego stulecia, większość twórczego życia spędził poza Wiedniem. Osobiście prawdopodobnie ze sobą się nie spotkali, chociaż żyjąc w Wiedniu Wittgenstein na pewno słyszał o freudowskiej metodzie terapii. Stosunek Wittgensteina do Freuda i jego psychoanalizy jest ambiwalentny. Od wielkiego i wielokrotnie wyrażanego podziwu dla twórcy psychoanalizy i rozwiniętej przez niego teorii świadomości, po ostrą krytykę (...) jej samo rozumienia i stosowanej w niej metody. Istotne pytanie, które Wittgenstein zadaje nie tylko Freudowi, ale i jego uczniom, brzmi, czy faktycznie psychoanaliza jest naukową hipotezą o nieświadomości? Zdaniem G. Locka, „Wittgenstein jest «uczniem» Freuda, który zdaje się nie czynić nic jak tylko stawiać zarzuty swojemu mistrzowi". Freud, zdaniem Wittgensteina, twierdzi, że postępuje w sposób naukowy, że jego badania potrafią wyjaśnić ludzkie zachowania. Lecz faktycznie Freud uczynił coś zupełnie innego - stworzył nowy mit. Psychoanaliza, według Wittgensteina, oferuje formę myślenia i mówienia, która jest raczej nową mitologią aniżeli nową nauką. (shrink)

Carla Carmona es una filósofa española. Doctora en Filosofía por la Universidad de Sevilla. Es profesora de filosofía en la Universidad de Sevilla. Especialista en estética, filosofía del lenguaje y Viena fin de siècle. Tiene una investigación internacionalmente reconocida sobre estética en el pensamiento de Ludwig Wittgenstein. Publicó numerosos artículos sobre los pensamientos de Egon Schiele y Ludwig Wittgenstein. Ha disfrutado de numerosas estancias de investigación en Austria, trabajando con expertos del contexto fin de siècle de Viena. En los (...) últimos años, se ha dedicado al estudio del pensamiento estético y político de Peter Sloterdijk. En 2014 publicó Tributação voluntária e responsabilidade cidadã. Vale la pena mencionar sus libros A ideia pictórica de Egon Schiele: Um Ensaio sobre a lógica representacional (Edições Genueve, 2012), Tightrope do eterno: Na gramática alucinado Egon Schiele (Cliff, 2013), Egon Schiele: Writings 1909-1918 (a Micro, 2014), Ludwig Wittgenstein: La consciencia del límite (Biblioteca Discover filosofia, El País, 2015). (shrink)

Peter Burke, uno de los historiadores de la cultura más notables de las últimas décadas, nos entrega en este texto, un ensayo teórico iluminador y sugerente en torno a uno de los fenómenos frecuentemente analizados en estos tiempos de globalización: el hibridismo cultural.Antes de referirnos a la arquitectura conceptual de este magnífico ensayo teórico es necesario hacer una referencia al estudio preliminar realizado por la profesora María José del Río Barredo para la edición en español de..

Artykuł przedstawia metodę opisu analitycznego w zastosowaniu do teorii pytań. Metoda ta, zrekonstruowana przez Tadeusza Czeżowskiego, a aplikowana szeroko w Szkole Lwowsko-‑Warszawskiej, znajduje zastosowanie przede wszystkim na preteoretycznym etapie badań, tj. do konstrukcji siatki pojęciowej danej dyscypliny i klasyfikacji dziedziny badań. Jako przykład zastosowania tej metody wskazana została teoria pytań Kazimierza Ajdukiewicza oraz jej rozwinięcia, a zwłaszcza opublikowana niedawno monografia Adama Jonkisza. Omówione zostały metody alternatywne względem opisu analitycznego ze względu na dobór materiału empirycznego i perspektywę teoretyczną. Na tym (...) tle pokazane zostały różnice między odmiennymi nurtami w badaniach erotetycznych i źródła nieporozumień między przedstawicielami tych nurtów. (shrink)

Soledad Murillo, ha ocupado el primer cargo político en materia de igualdad en la octava legislatura 2004-2008 como Secretaria de Políticas de Igualdad, participando activamente en la Ley contra la Violencia de Género y la Ley de Igualdad efectiva entre Mujeres y Hombres.Actualmente es la Directora de la Unidad de Igualdad de la Universidad de Salamanca, donde trabaja como profesora de sociología. Y es miembro del Comité Antidiscriminación de la Mujer de Naciones Unidas. (CEDAW). Sus principales líneas de investigación (...) son el análisis del tiempo en cuanto a las tensiones que genera compatibilizar mercado de trabajo con vida familiar —analizando por qué es un problema femenino y no masculino la conciliación—. (shrink)

Dnia 2 czerwca zmarł w Warszawie Jerzy Pelc, założyciel oraz wieloletni redaktor „Studiów Semiotycznych”. Przez prawie pół wieku troszczył się On o to, aby na ich łamach ukazywały się wspomnienia pozgonne upamiętniające polskich i zagranicznych uczonych semiotyków. Wspomnienia te albo pisał sam, albo prosił o ich napisanie osoby najlepiej znające dorobek i działalność naukową zmarłego. Jego odejście postawiło nas wszystkich w sytuacji niemożliwej: sam nie może być autorem wspomnienia, a tylko On mógłby kompetentnie napisać kilka słów o swoim ogromnym dorobku (...) naukowym [...]. (shrink)